Jeta e Profetit
(sal-lAllahu alejhi ue sel-lem)
? ???? ????? ??? ?? ???? ?????
] Shqip – Albanian – ??????]

Lejla Azzam & Aishe Gouvernuer
Përktheu: Vullnet Poshka

JETA E PROFETIT
MUHAMED
Nga
Leila Azzam dhe Aisha
Gouvernuer


JETA E PROFETIT MUHAMED 2
Përmbajtja
Si filloi e tërë kjo……………..……………….…………..…………………….3
Fëmijët e Ismailit9
Premtimi në Zemzem11
Elefanti refuzon të lëvizë 13
Lindja e të Dërguarit (s.a.v)15
Koha me Halimenë 17
Fëmijëria jetime 19
Martesa e të Dërguarit (s.a.v.) 22
Ardhja e ëngjëllit Xhibril 25
Muslimanët e parë27
Trazirat fillojnë 30
Mbreti që besoi33
Vrazhdësia e kurejshëve37
Viti i hidhërimeve40
Israja dhe Mi’raxhi42
Marrëveshja e Akabes45
Hixhreti47
Arritja në Jethrib51
Beteja e Bedrit53
Uhudi — Disfata vjen nga mosbindja 58
Beteja e Hendekut. 63
Marrëveshja e Hudejbijes68
Ftesa72
Hyrja në Mekë 78
Mësimi i mburrjes në luginën e Hunejnit82
Tebuku sprova e besimit. 85
Haxhi i Lamtumirës89
Vdekja e Pejgamberit (s.a.v.)93
Pamja dhe tiparet e Pejgamberit (s.a.v.)96
Agjërimi vullnetar i Pejgamberit (s.a.v.) 100
Të lexuarit e Kuranit nga ana e Pejgamberit (s.a.v.) 100
Përulësia e Pejgamberit (s.a.v.) 101
Sjelljet e Pejgamberit (s.a.v.) 101
Ëndërrimi i Pejgamberit 102
Familja e Pejgamberit (s.a.v.) 102
Bashkëshortet e Pejgamberit (s.a.v.)102
Fjalorthi 104

JETA E PROFETIT MUHAMED
Nga
Leila Azzam dhe Aisha Gouvernuer
Si filloi e tërë kjo
Para afër katër mijë vjetësh, në qytetin Sumer Ur, në luginën e lumit Eufrat,
jetonte një djalë që quhej Ibrahim. Në fillim banorët e Urit e adhuronin Zotin
mirëpo me kalimin e kohës, ata e harruan fenë e tyre të vërtetë dhe filluan të
adhurojnë idhujt e ndryshëm, skulpturat e bëra nga druri apo argjili e disa
herë edhe gurët e çmuar.
Edhe pse ishte i vogël Ibrahimi nuk mund të kuptonte se për ç’arsye populli i
tij, e veçanërisht i ati, sendet te cilat i krijonin me duart e veta i quanin zota,
e pastaj edhe i adhuronin. Ai çdo herë refuzonte që, së bashku me të tjerët, t'i
respektojë keto skulptura. Ne vend te kesaj ai e lëshonte qytetin dhe i
vetmuar mendonte mbi qiellin dhe botën rreth tij. Ai ishte i sigurt se populli i
tij gabonte dhe kështu i vetmuar e kërkonte rrugën e drejtë. Një natë të
kthjellët duke shikuar qiellin, ai pa një yll shkelqyes shumë të bukur, aq të
bukur saqë klithi: "Ky duhet të jetë Allahu!"
Për një kohe ai e shikoi yllin me admirim, derisa papritmas filloi të zbehet
dhe të zhduket. Ai përsëri iu kthye dëshpërimit duke thënë:
“Unë nuk i dua ata që humbin”
(El En’am: 76)
Një natë tjetër, Ibrahimi përsëri shikonte qiellin dhe pa hënën aq të madhe e
aq të ndritshme që ngrihej në qiell dhe sakaq mendoi se mund ta prekë atë.
Ai tha në vetvete:
“Ky është Zoti im”
(El En'am : 77)
Pas pak kohe hëna perëndoi. Atëherë ai tha:
“Nëse Zoti im nuk më udhëzon, unë do të jem prej njerëzve të humbur.”
(El En’am: 77)

Pastaj Ibrahimi pa bukurinë dhe mrekullinë e lindjes së diellit, dhe mendoi
se dielli do të duhej të ishte më i madhi dhe më i fuqishmi i gjithësisë.
Mirëpo, edhe këtë herë gaboi, sepse nga fundi i ditës edhe dielli perëndoi.
Atëherë atij iu bë e qartë se Allahu është më i Fuqishmi Krijuesi i të gjitha
yjeve, i hënës i diellit, i tokës dhe i të gjitha krijesave të gjalla. Papritmas për
një çast e ndjeu veten plotësisht të qetësuar, ngase e dinte se e gjeti te
Vërtetën.
“Kur i tha babait të vet dhe popullit të vet: "Çka
jeni duke adhuruar?" Ata i thanë: "Adhurojmë
idhuj, vazhdimisht u jemi besnikë atyre!" Ai tha:
"A ju dêgjojnë ata juve kur luteni?" Ose, " a ju
sjellin juve dobi apo dëm?" Ata thanë: "Jo, por
kështu i gjetëm se bënin edhe prindërit tanë!" Ai
tha: "A po shihni se ç'po adhuroni? Ju dhe
prindërit tuaj të mëparshëm. Në të vërtetë, ata (që
adhuroni ju) janë armiq të mi, përveç Zotit të
botëve (nëse përveç idhujve adhuroni edhe Atë).
Zoti që më krijoi, Ai me udhëzon mua. Dhe ai më
ushqen dhe më jep të pijë, dhe kur të sëmurem Ai
më shëron, Ai më bën të vdes e mandej më ngjall,
Ai tek i cili kam shpresë se do të m'i falë mëkatet e
mia në Ditën e Gjykimit.”
(Esh-Shuara: 70-82)
Një ditë, kur të gjithë bashkëqytetarët gjendeshin jashtë qytetit Ibrahimi i
zemëruar, me dorën e tij të djathtë i theu të gjithë idhujt përveç njërit prej
tyre, i cili ishte shumë i madh. Kur njerëzit u kthyen, ata u zemëruan shumë.
Atyre iu kujtuan fjalët që Ibrahimi u kishte thënë rreth idhujve. E sollën atë
para të gjithëve dhe:
“I thanë: "A e bere ti këtë me zotat tanë, o Ibrahim?" Ai
tha: "Jo, por atë, e bëri i madhi i tyre, ju pyetini ata nëse
mund tê flasin?”
(El-Enbija: 62-63)....vazhdon

Privacy
https://kurani-shqip.flycricket.io/privacy.html
Mail [email protected]
Facebook https://www.facebook.com/kliton.lila